HLADNA DEPILACIJA - sa kursa manikir, pedikir i depilacija

Hladna depilacija

Na kursu za manikir, pedikir i depilaciju polaznici uče više vrsta depilacije a jedna od njih je – hladna depilacija. Hladna depilacija se tako naziva zbog svoje niske temperature. Hladna depilacija se razlikuje od tople depilacije. Topla depilacija se zasniva na vosku u čvrstom stanju koji se otapa na veoma visokim temperaturama. Tako istopljen vosak se nanosi drvenom spatulom na kožu klijenta i povlači se celom površinom. Dok kod hladne depilacije koristimo aparat za zagrevanje patrona u kojima se nalazi vosak. Na početku svake patrone se nalazi valjak koji se pokreće povlačenjem po koži. Povlačenje valjka ostavlja za sobom veoma tanak sloj voska srednje temperature. Preko tankog sloja voska se nanosi traka za depilaciju koja povlači za sobom vosak pa i neželjene dlačice. Hladna depilacija je veoma brz i praktičan postupak. Po završenoj depilaciji nanosimo specijalno ulje koje smiruje iritaciju kože izazvanu povlačenjem trake. Hladna depilacija se ocenjuje kao naprijatnija od strane klijenata.

Ako i Vi želite naučiti kako se radi hladna depilacija pogledajte OVDE

Voskovi su klasa hemijskih jedinjenja koja su plastična (duktilna) na sobnoj temperaturi. Njihova tačka topljenja je tipično iznad 45 °C. U tečnom stanju imaju nizak viskozitet. Voskovi su nerastvorni u vodi, ali se rastvaraju u organskim, nepolarnim rastvaračima. Svi voskovi su organska jedinjenja.

Vosak proizvode pčele, koje od njega prave saće gde čuvaju leglo, hranu ili med.

Tipovi

Voskovi su organska jedinjenja koja se tipično sastoje od dugih alkilnih lanaca. Prirodni voskovi su tipično estri masnih kiselina i dugolančanih alkohola. Sintetički voskovi su dugolančani ugljovodonica bez funkcionalnih grupa.

Biljni i životinjski voskovi

Voskove biosintetišu mnoge biljke i životinje. Voskovi životinjskog porekla se tipično sastoje od voštanih estara izvedenih iz različitih karboksilnih kiselina i masnih alkohola. Voskobi biljnog porekla sadrže karakteristične smeše neesterifikovanih ugljovodonika.Sastav je zavisan ne samo od vrste, nego i od geografske lokacije organizma. Pošto su smeše, prirodni voskovi su mekši i tope se na nižim temperaturama od čistih jedinjenja.

Životinjski voskovi

Najpoznatiji životinjski vosak je pčelinji vosak, mada i drugi insekti izlučuju voskove. Glavna komponenta pčelinjeg voska je estar miricil palmitat koji se kositi u konstruisanju njihovog saća. Njegova tačka topljenja je 62-65 °C. Spermacet je pristutan u velikim količinama u ulju ulješura. Jedan od njegovih glavnih sastojaka je cetil palmitat, još jedan ester masne kiseline i masnog alkohola. Lanolin je vosak koji se dobija iz vune, i sastoji se od estara sterola.

Biljni voskovi

Na područjima sa toplom klimom biljke izlučuju voskove radi kontrole evaporacije i hidracije. Sa komercijalnog stanovišta, najvažniji vosak je karnauba vosak, tvrdi vosak koji se dobija iz Braziliske palme. On sadrži estar miricil cerotat, i ima mnoštvo primena. Drugi specijalizovani biljni voskovi su kandelila vosak, oarikary vosak, vosak šećerne trske, retamo vosak, jojoba ulje. Biljni epikutikularni voskovi su smeše supstituisanih dugolančanih alifatičnih ugljovodonika, koji sadrže alkane, masne kiseline, primarne i sekundarne alkohole, diole, ketone, aldehide.

Voskovi izvedeni iz nafte

Dok prirodni voskovi sadrže estre, parafinski voskovi su ugljovodonici, smeše alkana obično u homolognim serijama opsega dužina lanca. Ti materijali predstavljaju znatnu frakciju nafte. Oni se rafinišu vakuum distilacijom. Parafinski voskovi su smeše zasićenih n- i izoalkana, naftena, i alkil- i naften-supstituisanih aromatičnih jedinjenja. Stepen grananja ima znatan uticaj na njihova svojstva. Milioni tona parafinskih voskova se proizvode godišnje. Oni se koriste u hrani (kao što je žvakaća guma i oblozi za sireve), u svećama i kozmetici, kao neprijanjajući i vodootporni omotači i kao sredstva za poliranje.