Studenti druge godine smera MAKEUP ARTIST podržali su Bambi događaj u Savamali i promociju Još! grickalica.

Događaj je bio smešten u Ben Akibi, a shodno njegovom mračnom – “horor” enterijeru takvi su bili specijalni efekti i maske koje smo radili na posetiocima.

Ožiljci, rane i maske nastajali su u staroj stolici za mučenje gde su prisutni mogli da posmatraju proces rada ali i da nose neke od specijalnih efekata.

Bambi ekipa poručuje: “JOŠ! grickalice su tu da učine interesantnim i zabavnim trenutke predaha i druženja na ulici, kući, u parku, kafiću ili plaži.

Podelite radost druženja sa svojim prijateljima ili osvojite nečije srce rečima da “Uvek može JOŠ!” – još smeha i još zabave.”

 Više o smeru MAKEUP ARTIST pogledajte OVDE

Bodi art ili umetnost tela je umetnički koncept 20. veka. Nastao je kao umetnički pravac oko 1960. godine iz ideja hepeninga i fluksusa. Telo je kao umetnički medijum i kao umetnički objekat. Ovde je reč o performansu. Dalji pravci u ovoj umetnosti su fotografija i video umetnost. Umetnik sam sebi delom pričinjava ozlede i bol i radi sa svojim telom kao sa materijalom.

Imenom bodi art se označavaju svi umetnički procesi u kojima umetnik koristi svoje vlastito telo kao materijalnu podlogu umetničkog dela. Nastaje krajem 1960ih i razvija se u narednoj deceniji. Umetnicii koji praktikuju ovu umetničku formu tretiraju teme kao što su nasilje, autoagresija, seksualnost, egzibicionizam ili telesna otpornost na fizičke fenomene. Telo može biti transformisano kostimom, korišćeno kao instrument ili jedinica za merenje, podvrgnuto agresiji ili podvrgnuto bolu do granice patnje. U bodi artu možemo razlikovati jednu više analitičku liniju koju u Sjedinjenim Državama praktikuju umetnici kao Vito Akonsi, Kris Barden ili Denis Openhejm, u kojoj se potenciraju kreativne mogućnosti tela kao objekta i drugu više dramatičnu, koja se praktikuje u Evropi i čiji su predstavnici Herman Nič, Ginter Brus, Rudolf Švarckogler, Đina Pane i Marina Abramović, koji insistiraju na reviziji arhetipa, određenih stvari povezanih sa tranvestizmom i nanošenju bola kao jedne vrste estetski subliminiraanog čina. Preteča ove umetničke forme su dadaizam i hepening, a kasnije se veže sa performansom i scenskim umetnostima.